Kathodische Bescherming maakt van constructies een rijke bron van informatie

Kathodische Bescherming (KB) is een bewezen effectieve en duurzame manier om corrosie te stoppen. Met stroompjes voorkomt deze methode dat metalen constructies en wapening in beton door oxidatie worden aangetast. Een interessant bijproduct van KB is dat het constructies kan ‘laten praten’. Ongewone variaties in de stroomniveaus kunnen iets vertellen over de gezondheid van de constructie. Daarmee zijn vroegtijdig problemen te signaleren en kan met verder onderhoud erger worden voorkomen. Anthony van den Hondel van Cathodic Protection Supplies legt uit hoe KB-technologie ons kan helpen in de enorme onderhoudsopgave waar Nederland voor staat.

KB kan op twee verschillende manieren. Bij galvanische kathodische bescherming (GCP) zorgen anodes van zink dat de anodes oxideren in plaats van dat het wapeningsstaal roest. Bij kathodische bescherming met opgedrukte stroom (ICCP) daarentegen maakt een gelijkspanningsstroombron van het wapeningsstaal een kathode. “Het mooie is dat deze stroombronnen steeds slimmer worden en bovendien op afstand te monitoren en aan te sturen zijn”, verklaart Van den Hondel. “Het systeem genereert dus constant data die inzicht geven in de toestand van de constructie.”

Afwijking van normaal

Met KB kan een gebouw of kunstwerk één grote sensor worden. “Een gebouw van een grote fabriek was uitgerust met ons KB-systeem en fungeerde als een sensor. Op een gegeven moment zag ik een flinke, onverklaarde verandering in het stroomniveau op een verdieping. Ik heb dat gemeld en er bleek tandwiel gebroken waardoor de constructie een klap had gekregen. Dit is geen voorbeeld van corrosie, maar de essentie is hetzelfde: er is sprake van een afwijking van een standaard of zeg maar voorspelbaar patroon in het stroomniveau. Dat kan wijzen op een defect in de constructie, een lekkage, corrosie of een combinatie hiervan.”

Fijnmaziger

De mogelijkheden om gebouwen te monitoren zijn enorm uitgebreid. “Dertig jaar geleden werd alles nog met de hand doorgemeten”, weet Van den Hondel. “Toen kwamen de dataloggers, maar daar moest je in het begin zelf nog naartoe rijden. Nu is alles met modems op afstand te monitoren. Bovendien is de kostprijs van elektronica nog maar een fractie van toen en is alles veel kleiner en compacter geworden. Het is dus betaalbaar en technisch mogelijk een constructie op veel plekken uit te rusten met sensoren, waardoor je steeds fijnmaziger informatie kunt genereren. Je kunt dan bij wijze van spreken constateren dat in flatgebouw X op verdieping Y console Z verdachte informatie geeft en dan daar iemand specifiek naartoe sturen om de situatie te beoordelen.”

Stoplicht

Het probleem van dergelijke gedetailleerde informatie is dat het een stortvloed aan data genereert. Van den Hondel: “Daar kan een zinnig mens niks mee, en ook met computers en AI is het de vraag of je goed het hele proces kunt organiseren. Grote beheerders van assets zoals RWS en woningcorporaties en industrie zoals havenbedrijven zitten daar ook niet op te wachten. Beter zou zijn om een simpel stoplichtsysteem met drie niveaus van beoordeling in te zetten. Groen is in orde, bij oranje is aandacht vereist en rood betekent dat er op korte termijn iets moet gebeuren. Zo’n systeem moet je dan per object of per sensor voorzien van relevante grenswaarden, afgesteld op lokale condities en rekening houdend met alle relevante omstandigheden. In de afgelopen twee jaar zijn partijen in de markt druk in gesprek om informatie uit KB te koppelen aan andere data en beheersystemen. Zo ziet Rijkswaterstaat een duidelijke winst bij de combinatie met het systeem voor Object Data Services, kortweg ODS. Dat is een uniforme manier om data van verschillende objecten te verzamelen, op te slaan en te vergelijken. Zover is het nog niet. Maar hierin zie ik wel mogelijkheden voor AI. Daarover organiseert het BetonOnderhoudsPlatform (BOP) op 27 maart overigens een heel interessante bijeenkomst in de Zuidelijke BetonReparatieMiddag.”