Plattform zu Beton und Stahl im Bauwesen
Het balletje kan raar rollen, weet Anthony van den Hondel van Cathodic Protection Supplies. Al decennia houdt hij zich bezig met het beschermen van betonconstructies met kathodische bescherming. Deze techniek neutraliseert met elektrische stroom of opofferingsanodes het corrosieproces en is een beproefde methode om de levensduur van gebouwen, infrastructuur en stalen objecten aanzienlijk te verlengen. Daar komt monitoring bij kijken om prestatie in de tijd te verzekeren, door digitalisering en toepassing van IoT. Niet alleen bespaart dat veel tijd, het levert ook veel interessante en nuttige data op. Kan dat niet ook bij schilderwerk, vroeg een grote klant? Jazeker. En zo werden na een jaar testen in september de eerste vijftig dauwpuntsensoren uitgeleverd.
“Bij schilderwerk kan veel misgaan en een van de belangrijkste aspecten is onvoldoende hechting”, begint Van den Hondel. “Dat ligt niet aan de vaklui, het materiaal of de gebruikte producten, maar aan de weersomstandigheden tijdens de applicatie. Als het regent, kun je niet verven, dat snapt iedereen. Maar het is minder duidelijk als het net iets te koud is. De geldende norm NEN EN ISO 8502-4 schrijft een oppervlaktetemperatuur van minimaal 3°C boven het dauwpunt voor, tenzij anders afgesproken. Als de temperatuur te laag is, vormt zich condens op het materiaal, of het nu hout, beton of metaal is.”
Om de condities waaronder geschilderd wordt goed in de gaten te houden, kun je handmatig metingen doen. Maar daarbij kan van alles fout gaan. Van den Hondel: “Omstandigheden veranderen soms snel. Zo kan een meting in de ochtend een uur later al achterhaald zijn. Of een meetinstrument wordt direct vanuit een verwarmde keet gebruikt: niet goed, want de sensor moet tijd krijgen om de ondergrond over te nemen. Ook zie je onvolledige controles met bijvoorbeeld alleen luchttemperatuur en relatieve vochtigheid, terwijl de oppervlaktetemperatuur en het dauwpunt essentieel zijn. Meten en registreren is handwerk en daar treden ook fouten op. Als het fout gaat met dauwvorming, krijg je kwalitatief ondermaats schilderwerk en daar zit de klant bepaald niet op te wachten.”
Voor grote afnemers van schilderwerk, zoals woningcorporaties, het Rijksvastgoedbedrijf of Rijkswaterstaat, telt alleen voorspelbare kwaliteit. “Een relatie van mij, een groot bedrijf waar ik veel kathodische bescherming mee doe, levert graag die voorspelbare kwaliteit voor haar klanten”, vervolgt Van den Hondel. “Daar werden alle metingen van de mensen in het veld handmatig ingevoerd in spreadsheets. Dat kost veel tijd en de kans op fouten is groot. Mijn klant zei toen: kunnen we dat net als bij KB niet slimmer aanpakken? We zijn toen meteen een goede sensor gaan ontwikkelen en na een jaar testen is de eerste serie net uitgeleverd. Die gaan zich snel terugbetalen. Waar een sensor hangt, wordt werk uit handen genomen en hoeft geen manuur meer aan handmatig meten te worden besteed. De voorman wordt actief geïnformeerd en kan inloggen voor realtime data. De exacte data waaronder het schilderwerk is aangebracht, is en blijft zo altijd beschikbaar. Dus ook discussies met verzekeraars zijn verleden tijd. Voor schildersbedrijven betekent het kwaliteitswerk op basis van volledige data, precies weten wanneer je moet stoppen of het werk kunt hervatten, dus minder verloren uren en geen fouten bij het registreren. En het is eenvoudig op te nemen in de werk-routine: bouwkeet neerzetten, dixie ernaast en dan een dauwpuntsensor ophangen.”
